Uit bewondering voor wat deze gitaargroep wist te bereiken in de vroege jaren 60, willen we "The Explosions" graag terug halen uit het verleden. Niet alleen hun sound was anders dan bij de meeste collega-bands, maar zeker ook hun repertoirekeuze. De meerderheid van de gitaarbands was vooral bezig met het imiteren van hun Engelse voorbeelden The Shadows, doch The Explosions kozen hun eigen weg. Ook het gitaargeluid van, met name sologitarist Ron de Valk, was duidelijk anders en herkenbaar. Daarom willen wij de groep nader aan u voorstellen.
THE EXPLOSIONS waren in hun tijd een top-gitaarcombo. Opgericht in 1962 en gestopt in 1967. Aanvankelijk werd er alleen instrumentaal gespeeld, met een hoofdrol voor de uitstekend spelende sologitarist Ron de Valk. Door insiders werd hun stijl aangeduid als "Salon-beat", wat eigenlijk een misleidende benaming was. In 1962 werd gestart met de toen bekende "Hofner" gitaren en de in die tijd bekende en relatief goedkope "Egmond" versterkers plus een "Dynacord" echoapparaat voor de sologitaar. Later werden dat de befaamde (en dure) Fender Showman versterkers, terwijl er ook meteen Fender gitaren aangeschaft werden. Dat was in die jaren nog niet zo gewoon als heden ten dage. Zelden zag men dit merk. Alleen op foto's van Amerikaanse groepen of bij een grote muziekhandel als Servaas in Den Haag, kon men op een draai-plateau in de etalage een "echte" Fender bewonderen. Meestal in de kleur sunburst of fiesta red. Onvergetelijk was dan ook het moment, toen de The Explosions in 1963 tijdens een TV programma verschenen, alwaar Ron de Valk zijn nieuwste aanwinst (een donkerblauwe Fender Stratocaster) aan het Nederlandse publiek vertoonde. Met een trotse blik in de ogen werd de nieuwe single "Harem" gebracht. Andere (nog steeds) gerespekteerde singles waren: "Long Long Ago", "Hollywood Express" en "Explosion". Naast hun instrumentals deden The Explosions ook regelmatig begeleidingswerk van b.v. Eddy Becker, Tony Light, Johnny Lion en de zangeres Danielle. Er werd veelvuldig opgetreden. Men werkte voor het boekingsbureau van impressario Ben Essing en daardoor lag het werkgebied voornamelijk in Noord-Holland, met zijn vele zalen en dancings. Toen het "Beat-tijdperk" aanbrak (rond 1965), begonnen The Explosions ook met vocaal repertoire en na 1 single ("I Try To Find") plus diverse personele wisselingen en dito daarbij behorende problemen, viel uiteindelijk in 1967 het doek voor deze fantastisch Rotterdamse gitaargroep. Het was niet meer zoals voorheen!
De meest succesvolle bezetting (in de instrumentale periode) was : Ron de Valk - sologitaar, Dick Hanegraaff - ritmegitaar, Gerard Houthuizen - basgitaar en Leo van Wouw - drums.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten